Morska energetyka wiatrowa (MEW; ang. offshore wind) jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów energetyki odnawialnej (OZE) w Europie, wykorzystującym energię wiatru na morzu.

Pierwsza morska farma wiatrowa (MFW) powstała w Danii na początku lat 90-tych. Liderem w Europie jest Wielka Brytania, w której moc zainstalowana osiągnęła 14 GW, a w planach jest zbudowanie tam do 50 GW do 2030 roku. Kolejne pozycje zajmują Niemcy, Dania, Belgia, Holandia.

Program Offshore Grupy PGE zakłada wybudowanie do 2030 roku dwóch morskich farm wiatrowych o łącznej mocy do 2,5 GW, oraz kolejnej o mocy 0,9 GW po 2030 roku. Do 2040 roku PGE zamierza wybudować na Bałtyku farmy wiatrowe o mocy co najmniej 6,5 GW.

Morskie farmy wiatrowe powstają głównie na północy Europy ze względu na panujące tam dogodne warunki wiatrowe – gęstość energii wiatrowej jest w Europie najkorzystniejsza właśnie na Morzu Północnym i Bałtyckim.

Bałtyk jest atrakcyjną lokalizacją dla morskich farm wiatrowych, również ze względu na relatywnie płytkie wody, niższą wysokość fal i mniejsze pływy niż na Morzu Północnym. To tu zbudowano pierwszą na świecie morską farmę wiatrową – Vindeby (w Danii) o mocy 5 MW.

Turbiny się zatrzymują. Oczywiście, kiedy nie produkują energii, zasilane są wszystkie systemy bezpieczeństwa takie jak oświetlenie nawigacyjne, łączność, itp. 

Mieszkańcy Polski w zdecydowanej większości popierają rozwój morskich farm wiatrowych w Polsce (83%). Według badań przeprowadzonych dla Ministerstwa Klimatu i Środowiska energię elektryczną pochodzącą z morskich farm wiatrowych chciałoby używać w gospodarstwach domowych 76% respondentów. 8 na 10 mieszkańców Polski jest zdania, że energia pozyskiwana dzięki morskim farmom wiatrowym jest w stanie zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne kraju*.

Badania świadomości i zachowań ekologicznych dot. energii wiatrowej (lądowej i morskiej), przeprowadzone w listopadzie 2020 r. dla Ministerstwa Klimatu i Środowiska.